Τελικά η εθνική εφήβων δεν κατάφερε να κερδίσει το χρυσό και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ωστόσο εδραιώθηκε σαν μια παγκόσμια δύναμη και το ίδιο έκανε και το Ελληνικό μπάσκετ γενικότερα. Είναι καλό να ξέρεις ότι μετά την ήδη καλή ομάδα που έχεις, υπάρχει και μια άλλη, η οποία είναι το ίδιο καλή ή ακόμα και καλύτερη. Μπορεί ο Παππάς να γίνει ο μελλοντικός Διαμαντίδης ή Παπαλουκάς ή ο Παπανικολάου να γίνει ο καινούργιος Βασιλόπουλος.
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να παίξουν και λίγο μπάσκετ...Να αποκτήσουνε λίγη εμπιρεία...Και αυτό δεν ευνοείται από τον καινούργιο κανονισμό για τους 3 Αμερικανούς στις ομάδες (Παλιότερα επιτρέπονταν 2). Εντάξει, είναι νωρίς ακόμα για να κρίνουμε, αλλά είναι ντροπή γενικότερα, απ'τη στιγμή που υπάρχει τόσο ταλέντο να μην τους δίνονται ευκαιρίες και να ακριβοπληρώνουνε ξένους.
Τέλοσπάντων, ας μην ξεφεύγουμε...Μην ξεχνάτε ότι πολλοί χρυσοί έφηβοι του '95 έκαναν μεγάλη καριέρα στην Α1. Το θέμα είναι η πολύ σημαντική επιτυχία που, όπως είπα και πριν, μας εδραίωσε σαν παγκόσμια δύναμη του μπάσκετ. Γι'αυτό περιμένουμε καινούργιες επιτυχίες. Η πιο κοντινή μας ευκαιρία είναι τον Σεπτέμβριο με την Εθνική Ανδρών (7-20 Σεπτεμβρίου)
Όπως βλέπετε, δεν μπήκα στον κόπο να σχολιάσω καθόλου τον αγώνα ή τη στατιστική του...Θα τα έχετε ήδη διαβάσει αυτά αν δεν τα είδατε. Το σχόλιο που μπορώ να κάνω ήταν ότι οι ΗΠΑ ήταν σαφώς καλύτερες και το άξιζαν. Θα μπορούσαμε να κάνουμε την ανατροπή στο 3ο δεκάλεπτο ωστόσο κάναμε πολλά λάθη και δεν είχαμε ψυχραιμία στις βολές όπως οι Αμερικανοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου