Η γενική δοκιμή λειτουργίας του επιταχυντή LHC στέφθηκε με επιτυχία. Το «πείραμα του αιώνα» έχει ήδη ξεκινήσει διαψεύδοντας τις σκοταδιστικές προβλέψεις και τις επιστημονικές Κασσάνδρες. Περιμένοντας τα πρώτα αποτελέσματα του πειράματος στο CERN, θα άξιζε ίσως να αναρωτηθούμε πώς είναι δυνατόν σήμερα -την εποχή της απόλυτης, φαινομενικά, κυριαρχίας της τεχνοεπιστήμης- να εξακολουθούν να εμφανίζονται και, ακόμη χειρότερα, να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη τέτοιες σκοταδιστικές και αντιεπιστημονικές νοοτροπίες.
Πριν από δέκα ημέρες, την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου, ξεκίνησε επίσημα στη Γενεύη το μεγαλύτερο, τόσο από άποψη σημασίας όσο και κόστους, πείραμα σωματιδιακής φυσικής των τελευταίων χρόνων. Παρά τις τρομοκρατικές και δυσοίωνες προβλέψεις, ο μεγαλύτερος επιταχυντής στον κόσμο τέθηκε σε λειτουργία επιτυχώς και το πείραμα εξελίσσεται ομαλά, χωρίς να προκαλέσει την αναμενόμενη από ορισμένους καταστροφή του πλανήτη μας.
Δυστυχώς γι' αυτούς, ο κόσμος μας εξακολουθεί να υπάρχει! Και παρά τις σκοτεινές τους ελπίδες περί της συντέλειας του μάταιου τούτου κόσμου, η επόμενη μέρα του πειράματος ήταν καθόλα όμοια με την προηγούμενη. Ακόμη και οι πιο απελπισμένοι σκοταδιστές και οι σφοδρότεροι εχθροί της «εωσφορικής επιστήμης» έπρεπε να ξυπνήσουν, να ντυθούν και να πάνε στις δουλειές τους, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ή, μάλλον, σχεδόν τίποτα, αφού η ενεργοποίηση και η επιτυχής λειτουργία όλων των τμημάτων του Μεγάλου Επιταχυντή συγκρουόμενων δεσμών Αδρονίων (LHC), που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) της Γενεύης, φαίνεται πως διαψεύδει όλα τα «ευλογοφανή» επιστημονικά και καταστροφολογικά παραληρήματα.
Πράγματι, τον τελευταίο καιρό, από τα ΜΜΕ παρακολουθήσαμε αποσβολωμένοι τις πιο απίστευτες επιστημονικές διενέξεις: αφενός, για τη σκοπιμότητα της πραγματοποίησης του συγκεκριμένου πειράματος και αφετέρου, για τις πιθανά ολέθριες συνέπειες που αυτό θα επέφερε στον πλανήτη ή και στο Σύμπαν μας. Σε αυτό το ήδη βεβαρημένο, επιστημονικά, κλίμα ήρθαν να προστεθούν και τα σκοταδιστικά-χιλιαστικά παραληρήματα κάποιων φανατικών θρησκόληπτων. Οι τελευταίοι, μάλιστα, ζητούσαν επίμονα, και εξακολουθούν να ζητούν, να σταματήσει αμέσως η πραγματοποίηση του πειράματος. Οι αιτιολογήσεις αυτού του αιτήματός τους ποικίλλουν ανάλογα με την αίρεση και τη φαντασία τους: κάποιοι «είδαν» σε αυτό το πείραμα την επαλήθευση μιας καταστροφικής προφητείας των Μάγια (!), ενώ κάποιοι άλλοι, λιγότερο ευφάνταστοι, το καταδίκασαν συλλήβδην, επειδή θεωρούν δεδομένο ότι η σύγχρονη επιστήμη «επιθυμεί να παίξει τον ρόλο του Θεού» και ότι «οι ειδικοί που συμμετέχουν στο πείραμα είναι τόσο μπλεγμένοι (ιδεολογικά και οικονομικά), ώστε τους είναι αδύνατον να σταματήσουν αν κάτι πάει στραβά».
Η «διαβολική» μηχανή
Είναι προφανές ότι στις ανησυχίες και τους φόβους ορισμένων, ευτυχώς ελάχιστων, «πιστών» αντιπαρατίθεται η σφοδρή επιθυμία και ανυπομονησία της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας για τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από το επονομαζόμενο «πείραμα του αιώνα». Ομως, για να κατανοήσει και να κρίνει κανείς αυτή την εντονότατη ιδεολογική αντιπαράθεση οφείλει να γνωρίζει τις αρχές λειτουργίας και τις δυνατότητες του LHC.
Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων (LHC) είναι μια υπόγεια κυκλική σήραγγα βάθους 50-175 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, στα σύνορα της Ελβετίας και της Γαλλίας. Για την κατασκευή του δαπανήθηκαν περίπου 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Εχει μήκος 27 χλμ., ενώ γύρω από αυτόν έχουν τοποθετηθεί 1.292 υπεραγώγιμοι μαγνήτες, ικανοί να δημιουργούν ένα μαγνητικό πεδίο δεκάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερο από αυτό της Γης. Μέσα σε αυτή την κυκλική σήραγγα οι επιστήμονες θα δημιουργήσουν δύο αντίρροπες δέσμες πρωτονίων. Οι γιγάντιοι μαγνήτες εξυπηρετούν αυτόν ακριβώς τον σκοπό: να εξαναγκάζουν τα πρωτόνια να κινούνται σε μια ορισμένη πορεία χωρίς να συγκρούονται στα τοιχώματα της σήραγγας.
Στον LHC οι δύο αντίρροπες δέσμες πρωτονίων θα ταξιδεύουν με ιλιγγιώδεις ταχύτητες (πολύ κοντά σε αυτή του φωτός) και θα εξαναγκαστούν να συγκρουστούν μεταξύ τους σε τέσσερα προκαθορισμένα σημεία του δακτυλίου του επιταχυντή. Στις τέσσερεις αυτές θέσεις έχουν τοποθετηθεί περίπλοκες υπολογιστικές μηχανές συνδεδεμένες με εξαιρετικά ευαίσθητες ανιχνευτικές συσκευές που θα καταγράφουν λεπτομερώς ό,τι θα συμβεί. Σε αυτό ακριβώς το σημείο αρχίζει η δουλειά των ερευνητών. Με τη βοήθεια των νέων γιγάντιων και υπερευαίσθητων ανιχνευτών και των πρωτοποριακών υπολογιστικών συστημάτων, ελπίζουν να ανακαλύψουν τα αόρατα μέχρι σήμερα στοιχειώδη σωματίδια, η ύπαρξη των οποίων, ενώ προβλέπεται από τη θεωρία, δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί ή διαψευσθεί πειραματικά.
Για να ακριβολογούμε, δεν πρόκειται απλώς για τον μεγαλύτερο επιταχυντή του κόσμου, αλλά και για την πολυπλοκότερη μηχανή που έχει ποτέ κατασκευάσει ο άνθρωπος. Τι ακριβώς θα κάνει αυτός ο «τερατώδης» επιταχυντής; Ούτε λίγο ούτε πολύ θα αναπαραγάγει τις ακραίες συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν κατά τις πρώτες στιγμές της ύπαρξής του! Οπως εξήγησαν στους δημοσιογράφους την ημέρα της μεγάλης δοκιμής οι Lyn Evans και Robert Aymar, δύο επικεφαλής του CERN: «Σε λίγες εβδομάδες, χάρη στον LHC, θα αρχίσουμε να επιστρέφουμε πίσω στον χρόνο, αναδημιουργώντας τις ακριβείς συνθήκες που επικρατούσαν στο Σύμπαν ένα τρισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Εκρηξη».
Με τη βοήθεια λοιπόν του Μεγάλου Επιταχυντή, οι ειδικοί των στοιχειωδών σωματιδίων ελπίζουν να βρουν τις οριστικές απαντήσεις σε μια σειρά από βασανιστικά ερωτήματα: Γνωρίζουμε ότι η ύλη αποτελείται από στοιχειώδη σωματίδια, πώς όμως τα στοιχειώδη σωματίδια αποκτούν μάζα και γιατί οι μάζες τους είναι διαφορετικές αλλά πάντα συγκεκριμένες; Υπάρχει πράγματι το σωματίδιο του Χιγκς, που υποτίθεται ότι καθορίζει τη μάζα όλων των σωματιδίων; Τι απέγινε η αντιύλη και γιατί στο Σύμπαν μας επικράτησε τελικά η ύλη; Από τι είναι φτιαγμένη η σκοτεινή ύλη που, όπως ανακάλυψαν πρόσφατα, κυριαρχεί στο Σύμπαν;
Γύρω από αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα έχουν τις τελευταίες δεκαετίες αναπτυχθεί οι πιο εξωφρενικές επιστημονικές εικασίες και θεωρίες. Το ποιες από αυτές θα επιβιώσουν στο μέλλον και ποιες θα απορριφθούν οριστικά και αμετάκλητα θα εξαρτηθεί, σε μεγάλο βαθμό, από τα πειραματικά δεδομένα που θα προκύψουν τα αμέσως επόμενα χρόνια από τον Μεγάλο Επιταχυντή. Επιπλέον, στα παραπάνω αμιγώς επιστημονικά οφέλη από τη λειτουργία του LCH θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα τεράστια τεχνολογικά οφέλη που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον.
Η μαύρη τρύπα της Αποκαλύψεως
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα προφανή γνωστικά-επιστημονικά και πρακτικά-τεχνολογικά οφέλη που θα προκύψουν από τη λειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή, εύλογα αναρωτιέται κανείς: Γιατί κάποια άτομα, εντός κι εκτός της επιστημονικής κοινότητας, επιμένουν ότι η χρήση του LCH εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους ή και καταστροφές για την ανθρωπότητα;
Η πιο πρόσφατη προσπάθεια παρεμπόδισης ή έστω αναβολής της λειτουργίας του Μεγάλου Επιταχυντή έγινε από τον Οτο Ρόσλερ, έναν Γερμανό καθηγητή Χημείας στο Πανεπιστήμιο Karls. Με προσφυγή του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα ζήτησε να σταματήσει η λειτουργία του LCH επειδή ενδέχεται να δημιουργήσει μικρές «μαύρες τρύπες» που αν ενωθούν, θα καταπιούν ολόκληρη τη Γη. Το ίδιο ακριβώς τρομοκρατικό επιχείρημα είχαν προβάλει, πριν από αρκετούς μήνες, σε αμερικανικό δικαστήριο και οι Ουόλτερ Ουάγκνερ και Λούις Σάντσο, ζητώντας και αυτοί την άμεση απαγόρευση των σχετικών πειραμάτων στο CERN. Και στις δύο περιπτώσεις οι ενάγοντες, ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίστηκαν ότι η λειτουργία του ευρωπαϊκού υπερεπιταχυντή θα θέσει σε σοβαρότατο κίνδυνο το μέλλον του πλανήτη μας και ίσως ολόκληρου του Σύμπαντος!
Βέβαια, οι καταστροφολογικές εικασίες που προβάλλονται από τις επιστημονικές Κασσάνδρες, δηλαδή από άτομα που έχουν κάποια επιστημονική παιδεία, δεν εξαντλούνται στο σενάριο των «μίνι μαύρων τρυπών» που, αν δημιουργηθούν στον επιταχυντή, μπορεί να ενωθούν μεταξύ τους δημιουργώντας μια μεγάλη μαύρη τρύπα ικανή να καταβροχθίσει τον πλανήτη μας. Κάποιοι άλλοι έχουν προβάλει περισσότερο ευφάνταστα «επιστημονικά» σενάρια καταστροφών: από τη δημιουργία «παραδοξονίων», δηλαδή υποθετικών συσσωματωμάτων παράδοξης ύλης ικανών να μετατρέπουν σε παράδοξη τη συνήθη ύλη, μέχρι τη δημιουργία «μαγνητικών μονοπόλων».
Ενα κοινό γνώρισμα όλων των καταστροφικών προφητειών ανά τους αιώνες ήταν η εντυπωσιακή τους ακρίβεια: ο Γερμανός μαθηματικός Μίκαελ Στίφελ ανήγγειλε ότι το τέλος του κόσμου θα έλθει στις 8 π.μ. στις 18 Οκτωβρίου του 1533, ενώ ο θρησκόληπτος Ουίλιαμ Μπελ ήταν βέβαιος ότι αυτό θα συμβεί στις 5 Απριλίου του 1761. Αναρίθμητα σενάρια αποκαλυπτικών καταστροφών έχουν προταθεί κατά καιρούς από φανατικούς Μάρτυρες του Ιεχωβά και από Μορμόνους.
Για την ώρα, αν δεχτούμε ότι παρακάμψαμε τον κίνδυνο από τη λειτουργία του LCH, η επόμενη συντέλεια του κόσμου μας αναμένεται να επέλθει στις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Η σκοτεινή αυτή πρόβλεψη προκύπτει από «ακριβείς» υπολογισμούς που έγιναν βάσει ενός πανάρχαιου ημερολογίου των Μάγια.
Σε κάθε περίπτωση, και ενώ ορισμένες Κασσάνδρες ανησυχούν υποκριτικά και κινδυνολογούν ασύστολα για τις καταστροφικές συνέπειες που ενδέχεται να έχει η πραγματοποίηση του «πειράματος του αιώνα» στη Γενεύη, ο υπερεπιταχυντής LCH έχει ήδη τεθεί σε λειτουργία. Από αυτή την πολύπλοκη «μηχανή της αλήθειας» της σύγχρονης Φυσικής δεν περιμένουμε βέβαια να φέρει το τέλος του κόσμου, αλλά μάλλον να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει οριστικά κάποιες τολμηρές εικασίες μας σχετικά με τη βαθύτερη δομή και λειτουργία του Σύμπαντος. *
Πηγή: enet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου